Η συγγραφέας Σοφία Μαντουβάλου στα Εκπαιδευτήρια "ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ"

Τα Εκπαιδευτήρια «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ», στο πλαίσιο του εβδομαδιαίου προγράμματος της Λογοτεχνίας «Διασκεδάζω να διαβάζω» και με αφορμή την ενασχόληση όλων των μαθητών του Δημοτικού με παιδικά βιβλία της Σοφίας Μαντουβάλου, υποδέχονται την καταξιωμένη συγγραφέα σε μια σειρά εκδηλώσεων στον χώρο του σχολείου.

Την Παρασκευή, 26 Φεβρουαρίου 2016, οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου θα γνωρίσουν από κοντά τη συγγραφέα Σοφία Μαντουβάλου, της οποίας βιβλία μελέτησαν το προηγούμενο εξάμηνο στο μάθημα της Λογοτεχνίας. Οι μικροί αναγνώστες, με τη βοήθεια των δασκάλων τους, έχουν ετοιμάσει δημιουργικές και διαδραστικές εργασίες βασισμένες στα βιβλία της κ. Μαντουβάλου, όπου και θα τις παρουσιάσουν στο πλαίσιο του αφιερώματος. Στο τέλος της εκδήλωσης, η συγγραφέας θα υπογράψει τα βιβλία των παιδιών.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας μια ξεχωριστή συνάντηση για ενηλίκους θα λάβει χώρα στην αίθουσα «Καλλιπάτειρα» των εκπαιδευτηρίων. Στις 18:00 μ.μ  θα πραγματοποιηθεί ένα εργαστήρι μόνο για εκπαιδευτικούς με θέμα: «Λογοτεχνήματα με εκπαιδευτικούς στόχους: Μια τεχνική δημιουργικής έκφρασης για τη διδασκαλία και τη μάθηση». Η συγγραφέας σε αλληλεπίδραση με τους εκπαιδευτικούς θα εξασκηθούν στην προσέγγιση των λογοτεχνικών αναγνωσμάτων στο σύγχρονο σχολείο με δημιουργικό τρόπο κινητοποιώντας τους μαθητές οξύνοντας την κριτική αλλά και δημιουργική τους σκέψη. Για το εργαστήρι είναι απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής των εκπαιδευτικών δεδομένου ότι είναι περιορισμένος ο αριθμός (30 συμμετοχές) και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Το Σάββατο, 27 Φεβρουαρίου 2016,  στις 19:00 μ.μ, στη βιβλιοθήκη «Ερωδιός» των Εκπαιδευτηρίων η συγγραφέας θα παρουσιάσει το νέο της βιβλίο για ενήλικες με τίτλο «Ιδιωτική ‘Ερημος». Στο νέο αυτό υπαρξιακό της μυθιστόρημα η Σοφία Μαντουβάλου, με κοφτερό χιούμορ, οξύ σαρκασμό, βαθιά ειρωνεία, αλλά και απέραντη τρυφερότητα, περιγράφει τον παράδεισο και την κόλαση των ανθρώπινων σχέσεων, ενώ ταυτόχρονα σκιαγραφεί ένα πανόραμα της ελληνικής κοινωνίας.

Για το βιβλίο θα μιλήσει η συγγραφέας Τίτσα Πιπίνου. Αποσπάσματα θα διαβάσει η Μυρσίνη Λενούδια, εκπαιδευτικός θεάτρου. Στο τέλος της εκδήλωσης η συγγραφέας θα υπογράψει βιβλία.

Παράλληλα με τις εκδηλώσεις θα λειτουργεί στον χώρο του Σχολείου έκθεση βιβλίου.

Η γιορτή των Δωδεκανήσων: 7 Μαρτίου 1948

Σήμερα στα εκπαιδευτήρια "ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ"  τιμούμε την ιστορική μέρα της ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων στη μητέρα Ελλάδα. Στη γιορτή μας σήμερα οι μαθητές μας θα θυμηθούν τα ιστορικά γεγονότα, την οποία  πλαισιώνει ο παραδοσιακός σύλλογος Συμιακών Ρόδου "ο Γλαύκος".

Τα Δωδεκάνησα μόλις το 1947 ενσωματώθηκαν στο ελληνικό κράτος.
Εξαιτίας της γεωγραφικής τους θέσης δέχθηκαν επιδρομές από τους Πέρσες, τους Σαρακηνούς, τους Βενετούς, τους Γενουάτες, τους Σταυροφόρους και τους Τούρκους (Σελτζούκους και Οθωμανούς). Από το 1309 περιήλθαν στην εξουσία των Ιωαννιτών Ιπποτών και έμειναν υπό την κυριαρχία τους έως το 1522, οπότε καταλήφθηκαν από τους Οθωμανούς Τούρκους.

 Με την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821, τα Δωδεκάνησα επαναστάτησαν, αλλά το 1830 επιστράφηκαν μαζί με τη Σάμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με αντάλλαγμα την Εύβοια, η οποία ενσωματώθηκε στο ελεύθερο ελληνικό κράτος. Η κατάληψη των Δωδεκανήσων από τους Ιταλούς το 1912 αναπτέρωσε τις ελπίδες των κατοίκων τους ότι σύντομα τα νησιά θα ενταχθούν στον εθνικό κορμό. Πράγματι, με τη συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920) τα Δωδεκάνησα παραχωρούνταν στην Ελλάδα, με εξαίρεση τη Ρόδο, που θα παρέμενε για ένα διάστημα υπό ιταλική διοίκηση. Όμως, η ατυχής έκβαση της μικρασιατικής εκστρατείας έδωσε την ευκαιρία στους Ιταλούς να υπαναχωρήσουν και με την άνοδο του Μουσολίνι προσπάθησαν να τα εξιταλίσουν.

 Μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών (1943), κύριοι των Δωδεκανήσων έγιναν οι Γερμανοί και μετά την παράδοση της Χιτλερικής Γερμανίας (Μάιος 1945), η Μεγάλη Βρετανία.

Ήταν η χρυσή ευκαιρία για την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στο ελληνικό κράτος, την οποία η ελληνική διπλωματία δεν έπρεπε να αφήσει να πάει χαμένη. Ήταν απαίτηση του ελληνικού λαού και είχε χυθεί άφθονο ελληνικό αίμα για την εκδίωξη των Γερμανών από τα Δωδεκάνησα. Το θέμα θα λυνόταν οριστικά από τη Διάσκεψη Ειρήνης των νικητριών δυνάμεων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, που θα συνερχόταν στο Παρίσι.

Η Ελλάδα δια του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Τσαλδάρη διαμήνυσε ότι θα έθετε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ως εθνικές διεκδικήσεις την πρόσκτηση της Βορείου Ηπείρου και των Δωδεκανήσων, τη διευθέτηση των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, ενώ σκόπευε να θέσει και το ζήτημα της Κύπρου στη Μεγάλη Βρετανία. Από τις τέσσερις αυτές εθνικές διεκδικήσεις, μόνο το θέμα των Δωδεκανήσων ευοδώθηκε.

Είναι γνωστό ότι ο Στάλιν και ο Τσόρτσιλ, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, προσπάθησαν να δελεάσουν την Τουρκία, προσφέροντάς της ορισμένα παράκτια νησιά του Αιγαίου, προκειμένου να την πείσουν να βγει στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων ή τουλάχιστον να παραμείνει αυστηρά ουδέτερη. Επιπροσθέτως, ο Στάλιν είχε συνδέσει το θέμα των Δωδεκανήσων με την Τριπολίτιδα (σημερινή Λιβύη), για την οποία η Σοβιετική Ένωση είχε διατυπώσει το αίτημα να της ανατεθεί η εντολή.

 Όμως, σε μια απρόσμενη στροφή της πολιτικής της, η Σοβιετική Ένωση συγκατατέθηκε να αποδοθούν τα Δωδεκάνησα στη Ελλάδα, στη συνεδρίαση των Υπουργών Εξωτερικών που προετοίμαζε τη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων. Η δήλωση έγινε στις 27 Ιουνίου 1946 από τον Υπουργό Εξωτερικών Βιατσεσλάβ Σκριάμπιν, γνωστότερο ως Μολότωφ, με μοναδικό όρο την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Έτσι, προτού καν συνέλθει η Διάσκεψη Ειρήνης, το θέμα των Δωδεκανήσων είχε λάβει ευνοϊκή τροπή για την Ελλάδα.

Η είδηση για την απόδοση των Δωδεκανήσων στη Ελλάδα χαιρετίστηκε με μεγάλο ενθουσιασμό, σε μια περίοδο που η χώρα βρισκόταν στη δίνη του Εμφυλίου Πολέμου. Η Διάσκεψη της Ειρήνης συνήλθε στο Παρίσι από τις 29 Ιουλίου έως τις 11 Οκτωβρίου 1946, όπου τέθηκαν από ελληνικής πλευράς και τα θέματα της Βορείου Ηπείρου και της διευθέτησης των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, χωρίς επιτυχία, αφού οι ΗΠΑ δεν θέλησαν να δυσαρεστήσουν τη σύμμαχό τους Σοβιετική Ένωση και τους δορυφόρους της Αλβανία και Βουλγαρία. Η προσπάθεια της Τουρκίας να διεκδικήσει το Καστελόριζο και τη Σύμη έπεσαν στο κενό.

Στις 10 Φεβρουαρίου 1947 υπογράφηκε στο Παρίσι η Συνθήκη Ειρήνης με την Ιταλία, σύμφωνα με την οποία τα Δωδεκάνησα αποδίδονταν στην Ελλάδα, ενώ η Ιταλία υποχρεωνόταν σε αποζημίωση ύψους 105 εκατομμυρίων δολαρίων προς τη χώρα μας. Με επιμονή της σοβιετικής πλευράς, οριζόταν στο κείμενο ότι τα νησιά θα παρέμεναν αποστρατιωτικοποιημένα, πρόβλεψη που θα επικαλεστεί η Τουρκία κατά τρόπο καταχρηστικό μετά το 1974. Από την τουρκική ερμηνεία του κειμένου της ελληνοϊταλικής συνθήκης του 1947, σε συνδυασμό με τις ιταλοτουρκικές συμφωνίες του 1932, θα προκύψει και το ζήτημα των «γκρίζων ζωνών», που έθεσε η Άγκυρα μετά την Κρίση των Ιμίων το 1996.

Η τελετή παράδοσης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα από τις βρετανικές αρχές έγινε στις 31 Μαρτίου 1947 στη Ρόδο μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα. Πρώτος διοικητής των Δωδεκανήσων ανέλαβε ο αντιναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης, με πολιτικό σύμβουλο τον πανεπιστημιακό και δικαστικό Μιχαήλ Στασινόπουλο, μετέπειτα πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Η επίσημη τελετή της ενσωμάτωσης έγινε στις 7 Μαρτίου 1948 και το 1955 τα Δωδεκάνησα έγιναν νομός με πρωτεύουσα τη Ρόδο.

Το διάγγελμα του Βασιλέως των Ελλήνων Παύλου στις 7 Μαρτίου 1948 προς τον λαό της Δωδεκανήσου στην Πλατεία Διοικητηρίου στη Ρόδο:

"Κατά την χαρμόσυνον αυτήν στιγμήν φέρω εις τους Έλληνας της Δωδεκανήσου τον αδελφικόν χαιρετισμόν του Ελληνικού Λαού.
Η σημερινή αγία ημέρα, κατά την οποίαν ικανοποιείται ο ζωηρότερος παλμός της Ελλάδος, είναι η ευτυχεστέρα ημέρα της ζωής μου. Ευχαριστώ τον Θεόν διότι έλαχεν εις εμέ η τιμή να περιβάλω με την ενεργόν στοργήν μου την Δωδεκάνησον και να ίδω κυματίζουσαν την Κυανόλευκον εις τον Ελληνικόν ουρανόν της.
Η σημερινή ημέρα επληρώθη με πολύ αίμα και πολλά δάκρυα, αλλά μόνον με αίμα και δάκρυα γράφονται ιστορίαι, όπως η Ελληνική.

Η Δωδεκάνησος υπήρξεν εις των λαμπροτέρων αστέρων εις τον ουρανόν του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού. Υπήρξεν πάντοτε ένδοξον προπύργιον των αγώνων της Φυλής και μήτηρ υπερηφάνων και ανδρείων τέκνων.
Υπήρξε πάντοτε πηγή ακτινοβολίας Ελληνικού πνεύματος. Η Δωδεκάνησος δεν είναι μόνον Ελ Είμαι ευτυχής και συγκεκινημένος. Αισθάνομαι να πτερυγίζουν χαρμοσύνως γύρω μας αι ψυχαί των νεκρών αδελφών μας του τελευταίου ενδόξου πολέμου και η σκέψις μου την στιγμήν αυτήν στρέφεται προς τον Μέγαν Απόντα, τον αείμνηστον αδελφόν μου Βασιλέα Γεώργιον, τον νικητήν του Πολέμου της Αλβανίας.
ληνική, είναι Ελλάς.

Εν ονόματι της ικανοποιήσεως των ιερωτέρων ανθρωπίνων δικααιωμάτων,
Εν ονόματι της ενδόξου Ελληνικής Ιστορίας,
Ενώπιον της αιωνίας Ελλάδος και ενώπιον του Παντοδυνάμου Θεού
Κυρώνω την προσάρτησιν της Δωδεκανήσου εις την μητέρα Πατρίδα"

3 Ιεράρχες: Φωστήρες της Τρισηλίου Θεότητας

Στις 30 Ιανουαρίου τιμήσαμε  τους Τρεις Ιεράρχες, τους τρεις επιφανείς άγιους  και θεολόγους της χριστιανικής θρησκείας, προστάτες των γραμμάτων και της παιδείας. Τον  Βασίλειο τον Μέγα,

Τον  Ιωάννη το Χρυσόστομο και  τον  Γρηγόριο το Θεολόγο.

Αναδείχθηκαν πατέρες της εκκλησίας και άγιοι. Η σοφία και η δράση τους, τους  έδωσε τον τίτλο των μεγίστων φωστήρων, όπως ψέλνεται και στο τροπάριό τους: «Τους τρεις μεγίστους φωστήρας της τρισηλίου θεότητος...».

Πώς δικαιολογείται όμως οι τρεις αυτοί Ιεράρχες  να θεωρούνται ως κατ’ εξοχήν προστάτες της Παιδείας και των γραμμάτων;

Οι Τρεις Ιεράρχες δεν υπήρξαν μόνο ιερωμένοι ή απλοί θεολόγοι, αλλά ήταν στην κυριολεξία «πανεπιστήμονες», πρωταθλητές του πνεύματος και της αρετής. Με  τεράστια ποιμαντική δραστηριότητα, συγγραφική δύναμη και ασυναγώνιστη διδασκαλική και  παιδαγωγική σοφία.

Χαρακτηρίζονται ως   «Της εκκλησίας τα μεγάλα προπύργια», «οι στύλοι της Ευσεβείας», «οι επίγειοι άγγελοι» και «οι της Οικουμένης διδάσκαλοι».  

Μεγας Βασίλειος

Ο Βασίλειος(330-379) τα πρώτα γράμματα τα έμαθε από τον πατέρα του και μετά φοίτησε σε διάφορες σχολές της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Καισάρειας και του Βυζαντίου. Ήλθε έφηβος στην Αθήνα και σπούδασε με ζήλο, επιμέλεια και θαυμαστή επίδοση φιλοσοφία και ιατρική, καθώς και νομική, αστρονομία και ρητορική με μεγάλη επιτυχία. Στην Αθήνα συναντήθηκε με το Γρηγόριο το Ναζιανζηνό και έκτοτε συνδέθηκαν με μια σπάνια φιλία.

Το συγγραφικό του έργο είναι τεράστιο. Διακρίνεται για την ακρίβεια και την καθαρότητα των λόγων του, το ρεαλισμό και τη βαθιά κριτική δύναμη του πνεύματός του. Ήρεμος, αποφασιστικός, θαρραλέος με σταθερή θέληση και έμφυτο θάρρος, ήταν τα χαρακτηριστικά των ψυχικών του αρετών που τον ωθούσαν σε κοινωνική δράση και κοινωνικό έργο. Παράδειγμα αποτελεί η «Βασιλειάδα» ένα συγκρότημα από φιλανθρωπικά ιδρύματα, νοσοκομεια, ορφανοτροφείο, σχολεια κ.α

Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός ή Θεολόγος

Ο Γρηγόριος (328-391 μ.Χ.) σπούδασε κι αυτός στη Ναζιανζό της Καππαδοκίας, στην Καισάρεια, όπου γνώρισε το Βασίλειο και συνέχισε τις Φιλοσοφικές σπουδές του στην Παλαιστίνη, την Αλεξάνδρεια και την Αθήνα,  Ήταν θεωρητικός θεολόγος, ρομαντικός, ενώ η ευγλωττία του και το ποιητικό του ταλέντο δεν ήταν συνηθισμένα. Υπερασπίστηκε την ορθοδοξία στηδύσκολη εποχή των αιρέσεων συγγράφοντας Θεολογικούς λόγους. Άνθρωπος φιλήσυχος αναμειγνυόταν στα κοινά και στη δράση όταν το απαιτούσαν οι περιστάσεις. Πάνω απ’ όλα επιβλήθηκε με την αρετή του. 

Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος (354-407 μ.Χ.), ήταν ο διαπρεπέστερος μαθητής του μεγάλου Εθνικού Ρήτορα Λιβάνιου και αρχικά άσκησε το επάγγελμα του ρητοροδιδάσκαλου. Η ρητορική του δεινότητα, η φιλολογική του κατάρτιση και η ικανότητα να πείθει το λαό αποτελούσαν προϋποθέσεις για μια πετυχημένη πολιτική σταδιοδρομία. Ο Χρυσόστομος όμως ακολούθησε άλλη πορεία, την πορεία της δράσης στην υπηρεσία του λαού, των πτωχών, των αποδιωγμένων, την οργάνωση της Εκκλησίας, την κάθαρση Αυτής. Τον κέρδισε, όμως η Θεολογία και όχι η Νομική και τα δικαστήρια. Ο Χρυσόστομος αναδείχτηκε ρήτορας θαυμαστός, απαράμιλλος χειριστής του λόγου, ευθύτατος και διεισδυτικότατος ψυχολόγος και καταπληκτικός παιδαγωγός. Ανήκει στα φωτεινά αστέρια, όχι μόνο στο στερέωμα των Ελλήνων Πατέρων και διδασκάλων αλλά του κόσμου ολόκληρου.

Και οι Τρεις Ιεράρχες ,«της οικουμένης διδάσκαλοι» υπήρξαν άνθρωποι που συνδύασαν άριστα επιστήμη και αρετή, μόρφωση και δράση, θεωρία και πράξη, αλήθεια και αγάπη. Τα πολύπλευρα και πολυδιάστατα έργα τους δίνουν μέχρι σήμερα το στίγμα τόσο της ιδιαιτερότητας όσο και της οικουμενικότητας, της σκέψης και διδαχής των τριών διδασκάλων, έγιναν σύμβολα της ελληνορθόδοξης παιδείας. Και οι Τρεις Ιεράρχες έτρεφαν μεγάλη εμπιστοσύνη στην δύναμη της αγωγής και της παιδείας. Οι παιδαγωγικές ιδέες, γνώμες και αντιλήψεις των Τριών Ιεραρχών εκείνης της μακρινής εποχής είναι σύμφωνες με τις σύγχρονες θέσεις της επιστήμης της Παιδαγωγικής για την αγωγή των παιδιών και των εφήβων.

Ενδεικτικά παρατίθονται μερικές διαχρονικές παιδαγωγικές αρχές (=αξιώματα) των Τριών Ιεραρχών, οι οποίες αναφέρονται στο ρόλο, το έργο και την προσωπικότητα του δασκάλου.

     Ο Χρυσόστομος ήταν θιασώτης μιας αγωγής των νέων «εν ελευθερία», χωρίς καταπίεση και αυταρχισμό Η γνώμη του Χρυσοστόμου για την αγωγή και παιδεία «εν Χριστώ» των μαθητών είναι πολύμορφη και πολυπορισματική. Διέγνωσε πόση μεγάλη σημασία έχει για το διδασκόμενο η διδασκαλία να γίνεται με αγάπη προς αυτόν. Σημειώνει ότι ο μαθητής θα πρέπει να συμμετέχει ενεργά στη διδασκαλία και να διατυπώνει απορίες και γνώμες. Κάνει λόγο για τη λιτότητα και την αποφυγή επαναλήψεων, ώστε να εξασφαλίζεται η ψυχοσωματική ανάπτυξη του μαθητή. μιλεί για την επίδραση της γυμναστικής, την επενέργεια της Μουσικής και υπογραμμίζει ότι ο παιδαγωγός πρέπει να έχει επιστημονική επάρκεια και να είναι ακέραιος χαρακτήρας.

       Για το Γρηγόριο το παράδειγμα του δασκάλου στην εφαρμογή των όσων διδάσκει είναι η βάση της αγωγής.

       Κατά τον Μέγα Βασίλειο ο διδάσκαλος επιβάλλεται να έχει την εμπιστοσύνη των μαθητών του. Όταν  διδάσκει δεν πρέπει να είναι μήτε ασαφής, μήτε περιττός και μάταιος. Πρέπει να είναι σύντομος, ώστε να μην κουράζει τη μνήμη των μαθητών χωρίς πάλι να είναι και υπερβολικά βραχύλογος. Ακόμη δεν πρέπει να διδάσκει πολλά. Πολλές φορές «δέον να ταυτολογή» ώστε δια της επαναλήψεως να εμπεδώνει τις γνώσεις των μαθητών. Επιβάλλεται να αρχίζει από τα γνωστά και να χρησιμοποιεί κατανοητή γλώσσα για τους μαθητές του. Η διδασκαλία να γίνεται εποπτικά: «ως των πραγμάτων μάλλον εμποιούντων την πληροφορίαν της αληθείας.

Μια άλλη παιδαγωγική και διδακτική αρχή αναφέρεται στην επιλογή της διδακτέας ύλης. Στο τι πρέπει οι μαθητές να μαθαίνουν. Στο γνωστό σύγγραμμά του «Προς τους νέους όπως αν εξ ελληνικών οφελοίντο λόγων» ο Βασίλειος λέγει ότι όπως ο κηπουρός παραμερίζει τ’ αγκάθια για να κόψει τα τριαντάφυλλα, έτσι και ο σωστός δάσκαλος οφείλει να προσέχει τη διδασκαλία του Μαθήματός του προς τους μαθητές του, ώστε να τρέφονται, μορφώνονται και αναπτύσσονται ομαλά.

Όλα αυτά τα ανέφεραν οι Τρεις μεγάλοι μας Ιεράρχες τον 4^ο αι μ.Χ, περιπου 1600 χρόνια πριν..και όμως εξακολουθούν να είναι τόσο επίκαιροι και τόσο διαχρονικοί. Δικαια λοιπόν θεωρούνται οι προστάτες της Παιδειας και των Γραμμάτων.

Οι Τρεις Ιεράρχες  πίστευαν ότι το μεγαλύτερο σχολείο είναι το σχολείο της αγάπης και ότι η αγωγή των  νέων είναι η πιο σπουδαία τέχνη. Η αγάπη για τους μαθητές είναι το βασικό γνώρισμα του παιδαγωγού, όπως είναι και το κύριο γνώρισμα του Χριστιανισμού.

Ο "Ερωδιός" εύχεται η φώτιση των 3 μεγάλων Πατέρων μας να  αποτελεί οδηγό στην πορεία για την παιδεία και την αγωγή των αγαπημένων μας μαθητών.

Χριστουγεννιάτικα "Λογικά παιχνίδια" στον "Ερωδιό"

"Παιχνίδι Λογικής": Όταν τα μαθηματικά γίνονται ένα όμορφο κι απολαυστικό παιχνίδι για τους μαθητές! 
Την Πέμπτη, 18 Δεκεμβρίου 2014, πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας το «Παιχνίδι Λογικής», στο οποίο συμμετείχαν οι μαθητές όλων των τάξεων του Δημοτικού καθώς και οι τάξεις του Γυμνασίου. Οι μαθητές χωρισμένοι σε ομάδες και ακολουθώντας κάθε μία τη δική της διαδρομή, πέρασαν από αίθουσες – σταθμούς, προκειμένου να λύσουν μαθηματικούς γρίφους, αινίγματα, τάγκραμ, μαγικά τετράγωνα και προβλήματα λογικής. 

 Παραδοσιακά ο «Ερωδιός» φιλοξένησε  τα παιχνίδια Λογικής! Οι μαθητές των Εκπαιδευτηρίων "ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ" απόλαυσαν ένα κυνήγι γνώσεων και διαγωνίστηκαν ομαδικά.

Οι βιωματικές δραστηριότητες έχουν στόχο την 

προώθηση της συνεργασίας και της κριτικής  σκέψης των μαθητών καθώς και την ανάπτυξη δεξιοτήτων όπως η παρατήρηση, η έρευνα και η ανακάλυψη!

Το Παιχνίδι Λογικής αποτελεί τα τελευταία χρόνια μια ευχάριστη εμπειρία για τους μαθητές μας, οι οποίοι διασκεδάζουν με την ψυχή τους και βλέπουν με μια πιο «θετική» ματιά τα Μαθηματικά!

Ο "Ερωδιός" εύχεται Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένος ο νέος χρόνος! 

"Ερωδιός" και Δημοτική Βιβλιοθήκη Ρόδου: όταν οι βιβλιοθήκες συνεργάζονται

Μια επίσκεψη του Δημοτικού σχολείου των εκπαιδευτηρίων μας στη Δημοτική  Βιβλιοθήκη Ρόδου στάθηκε η αφορμή για  μία σημαντική "συνδιαλλαγή".

Η υπεύθυνη εκπαιδευτικός κ.Χριστοδούλου Ροδάνθη, με απώτερο στόχο την ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας στους μαθητές, επισκέφθηκε με την Έκτη Δημοτικού το φυσικό περιβάλλον των βιβλίων, που δεν είναι άλλο από μια βιβλιοθήκη και συγκεκριμένα τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ρόδου, ώστε να εξοικειωθούν με τον χώρο και τις διαδικασίες μίας άλλης βιβλιοθήκης, όχι τόσο γνώριμης όσο τους είναι ο "Ερωδιός".

Από την άλλη πλευρά, ο κ.Τερνέζης Χρήστος, υπεύθυνος βιβλιοθηκονόμος της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ρόδου, που στεγάζεται στο υπέροχο οίκημα της Ροδιακής έπαυλης, μας φιλοξένησε θερμά, ξεναγώντας μας στον χώρο και μιλώντας μας για τη λειτουργία της βιβλιοθήκης.

Καρπός αυτής της συνάντησης ήταν η γνωριμία του "Ερωδιού" με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ρόδου και η έναρξη της συνεργασίας τους.
Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Ρόδου, ως αρωγός της γνώσης, προσφέρει στον "Ερωδιό", βιβλία τα οποία έχει ήδη στην κατοχή της, εμπλουτίζοντας  έτσι την ευρεία συλλογή του "Ερωδιού".
Από την πλευρά του ο "Ερωδιός" δεσμεύεται ότι, με την πρώτη ευκαιρία θα ανταποδώσει την προσφορά προς τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ρόδου.

Eυχαριστούμε θερμά  τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ρόδου για τη φιλοξενία και τη συνολική προσφορά της στον "Ερωδιό".

Σινεμά με τον "Ερωδιό": «Ο Κήπος του Γιάλομ - Φιλοσοφία μιας Ζωής»

Πάμε σινεμά;

Πόσες και πόσες ταινίες δεν έχουν εμπνευστεί από βιβλία! Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τα κλασσικά αριστουργήματα της λογοτεχνίας μέχρι σύγχρονα έργα επιστημονικής φαντασίας, που μετουσιώθηκαν από τα ομώνυμα βιβλία και μας καθήλωσαν και στις κινηματογραφικές οθόνες! 

Φέτος τον Δεκέμβριο, θα απολαύσουμε στον κινηματογράφο, όχι ακριβώς μια μεταφορά ενός βιβλίου, αλλά την αυτοανάλυση και την αυτοβιογραφία του πιο σπουδαίου εν ζωή ψυχοθεραπευτή Ίρβιν Γιάλομ, από τον ίδιο και την σύζυγο του.

Κενρικοί ήρωες είναι ο μετανάστης παντοπώλης πατέρας του, η δύσκολη μητέρα του, η επί 60 χρόνια γυναίκα του Μέριλιν Κοένικ (επίσης συγγραφέαςκαι ακαδημαϊκός) τα τέσσερα παιδιά του, τα εγγόνια του και οι σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα σε όλους αυτούς. Γιος Ρωσο-Εβραίων στην Αμερική του '30 ο Γιάλομ μεγάλωσε σε μια γειτονιά μαύρων στην Ουάσιγκτον.Επειδή εκείνη η περιοχή της πόλης δεν ήταν ασφαλής για υπαίθριο παιχνίδι, πήγαινε συχνά με το ποδήλατο του στη δημόσια βιβλιοθήκη, όπου βυθιζόταν στην ανάγνωση.

Ως εκπαιδευόμενος στο John Hopkins γρήγορα απέρριψε την ψυχανάλυση και τη βιολογική ψυχολογία ως ανεπαρκείς θεωρίες και ξεκίνησε τη φιλοσοφική αναζήτηση του στον τομέα της υπαρξιακής ψυχοθεραπείας. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Stanford της Καλιφόρνια από τη δεκαετία του '60 και συγγραφέας πολλών best seller βιβλίων.

Ο Ιρβιν Γιάλομ 

Ο Ιρβιν Γιάλομ είναι ένας από τους σημαντικότερους ψυχοθεραπευτές και συγγραφείς των ημερών μας – το βιβλίο του, «Οταν Εκλαψε ο Νίτσε», είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα, πολυσυζητημένα συγγράμματα του 20ού αιώνα και ο Γιάλομ ένα από τα δημοφιλέστερα μυαλά του, ο άνθρωπος που έφερε την ψυχαναλυτική θεωρία στο 2000 και την έκανε προσιτή στο ευρύ κοινό. 

Τα βιβλία του έχουν διαβαστεί από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο. Είναι ο συγγραφέας των best sellers «Η Θεραπεία του Σοπενάουερ» , «Στο Ντιβάνι», «Ο Δήμιος του Ερωτα», καθώς και αρκετών κλασικών εκπαιδευτικών βιβλίων και μυθιστορημάτων για τη ψυχοθεραπεία. Το «Οταν Έκλαψε ο Νίτσε» έγινε best seller στη Γερμανία, το Ισραήλ, την Ελλάδα, την Τουρκία, την Ολλανδία, την Αργεντινή και τη Βραζιλία με εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Τα μυθιστορήματα και οι ιστορίες του, που ο ίδιος αποκαλεί «διδακτικές αφηγήσεις», συνδυάζουν την ψυχοθεραπευτική εμπειρία, τη φιλοσοφία και την ιστορική έρευνα με συναρπαστικές ιστορίες με βάθος. Το μήνυμα είναι πάντα το ίδιο: «Αξίζει να προσπαθείς να γνωρίζεις τον εαυτό σου και να προσπαθείς να ξεπεράσεις τα παλιά πρότυπα.»

Με αφορμή την ταινία του " Ο κήπος του Γιάλομ: η φιλοσοφία μίας ζωής", που θα κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 11 Δεκεμβρίου,  ο κορυφαίος ψυχοθεραπευτής συνάντησε το ελληνικό κοινό του μέσω τηλεδιάσκεψης και απάντησε στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων και του κοινού.

Το παρακάτω απόσπασμα προέρχεται από την ηλεκτρονική εφημερίδα Athensvoice, και τη δημοσιογράφο Ηρώ Πογκόη,  η οποία ήταν παρούσα και μας μεταφέρει την μοναδική αυτή συνάντηση.

Συνέντευξη του Γιάλομ με το ελληνικό κοινό μέσω τηλεδιάσκεψης

“Do you see me?” είναι η πρώτη κουβέντα του 83χρονου που χαμογελά στην κάμερα με φόντο τον ηλιόλουστο γραφείο του και την πλούσια ξύλινη βιβλιοθήκη του. Το χειροκρότημα καλύπτει τους υπόλοιπους χαιρετισμούς. Και ο πλέον σημαντικός εν ζωή ψυχοθεραπευτής αφήνεται στους δημοσιογράφους οι οποίοι μεταξύ άλλων του θέτουν και τρεις ερωτήσεις του κοινού που είχαν επιλεγεί τις προηγούμενες ημέρες μέσα από τους διαγωνισμούς στα μέσα ενημέρωσης που εκπροσωπούν.

Άραγε, ο πρωταγωνιστής του ντοκιμαντέρ που θα προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες από τις 11 Δεκεμβρίου και στην Ελλάδα (από τη Filmtrade), τι σχέση έχει με το σινεμά; «Μου αρέσει αλλά δεν πηγαίνω πλέον στον κινηματογράφο γιατί υπάρχουν δολοφονίες, πολλά όπλα και πολλές εκρήξεις. Όμως βλέπω DVD» απαντά. «Μου αρέσει ο Γούντι Αλεν, ακόμη και οι κακές ταινίες του. Πιστεύω πως είναι ο ευφυέστερος εν ζωή δημιουργός, με χιούμορ και με πολύ καλή ψυχολογική σκέψη. Κάθε δουλειά του με αγγίζει» σχολιάζει ενώ δεν αμελεί να αναφέρει την προτίμησή του και στα έργα επιστημονικής φαντασίας αλλά όπου υπάρχει σενάριο με ενδιαφέρουσα πλοκή. «Αναζητώ την καλή αφήγηση, τόσο στο δικό μου γράψιμο, όσο και στα άλλα βιβλία, επομένως και στις ταινίες».

Μέσα από την απάντησή του για το σινεμά, ο Γιάλομ έχε όμως ήδη ξεκαθαρίσει ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο της προσωπικότητάς του: την αποστροφή του για τη βία.

«Μεγάλωσα σε μια γειτονιά φτωχή και επικίνδυνη. Φοβόμουν να κυκλοφορώ και περνούσα πολύ χρόνο στη βιβλιοθήκη όπου αισθανόμουν περισσότερη ασφάλεια» όπως θα αναφέρει. «Έχω δουλέψει με φυλακισμένους που έχουν διαπράξει φόνο, παντού βλέπεις βίαιους ανθρώπους, στους δρόμους, στην τηλεόραση, ωστόσο από το θέμα της βίας ήμουν πάντα αποστασιοποιημένος» εξηγεί.

Δήμιος του Έρωτα

Αντίθετα με τη βία, η αγάπη είναι ένα θέμα οικείο για τον Ίρβιν Γιάλομ ο οποίος λατρεύει τα λογοπαίγνια: «Υπάρχουν πολλά είδη αγάπης. Μπορούμε να κάνουμε ανατομία στην καρδιά;» ρωτάει ρητορικά.

«Η αγάπη είναι και χημεία και ποίηση» θα αποκριθεί αναλύοντας περαιτέρω τη σχετική ερώτηση που τέθηκε από το κοινό. «Όμως δεν μιλάμε για τον κεραυνοβόλο έρωτα» διευκρινίζει, ένα ρομαντικό είδος αγάπης που εξιτάρει αλλά δεν διαρκεί. «Ο έρωτας είναι πολύ όμορφο συναίσθημα όταν είσαι σχετικά νέος» συνεχίζει και προσθέτει: «Αλλά πέρα από αυτό ίσως δεν είναι ό, τι πιο κατάλληλο, ο άνθρωπος που μπορεί να ερωτευτείς να μην είναι ο καλύτερος σύντροφος για τη ζωή σου».

Τότε, πώς μπορεί να βρει κανείς το κατάλληλο πρόσωπο για μια σχέση με διάρκεια και ενδιαφέρον; «Καταρχήν, πρέπει να βρει ένα ενδιαφέρον άτομο» συνιστά εκείνος που δηλώνει ότι η αγάπη του για τη γυναίκα του, τη Μέριλιν, γίνεται όλο και πιο ισχυρή σε έναν γάμο που μετρά πάνω από 60 χρόνια. Αξίζει επομένως να ακούσει κανείς τη δική του ιστορία αγάπης. «Με τη γυναίκα μου είχαμε κοινά ενδιαφέροντα. Από τα πρώτα μας ραντεβού, από τότε που ήμασταν 15 ετών μιλάγαμε συνεχώς για σπουδαία βιβλία και είχαμε εξαιρετικές συζητήσεις. Έπειτα, όταν εγώ ξεκινούσα την πρακτική μου στην ψυχιατρική, η γυναίκα μου λάμβανε το διδακτορικό της στη συγκριτική γραμματολογία από το Πανεπιστήμιο John Hopkins με θέμα διατριβής τον θάνατο ενός παιδιού στον Κάφκα και στον Καμί. Παρόλο που ήμασταν σε διαφορετικές ειδικότητες, τα πεδία μας συναντήθηκαν, υπήρχαν κοινά στοιχεία και ανταλλάσσαμε απόψεις. Είμαι πολύ τυχερός για την επιλογή μου. Και οι περισσότεροι γάμοι που ξέρω αποτυγχάνουν λόγω λάθους επιλογής».

Τι ειρωνεία να έχουν πάρει διαζύγιο και τα τέσσερα παιδιά του αγαπημένου και τόσο επιτυχημένου ζευγαριού. «Πολλοί με ρωτούν γιατί, όμως ειλικρινά δεν μπορώ να δώσω μια σαφή απάντηση» εξομολογείται ο Γιάλομ για το συγκεκριμένο ζήτημα. Φροντίζει ωστόσο, να τονίσει την ιδιαίτερα καλή σχέση με τους πρώην συζύγους των τριών γιων και της κόρης τους και το πόσο ενωμένη παραμένει η οικογένειά τους.

Στον Γιάλομ δεν αρέσει ιδιαίτερα ο αγγλικός τίτλος του βιογραφικού του ντοκιμαντέρ που (Yalom’s Cure). Γιατί η ακριβής μετάφρασή της λέξης cure, η θεραπεία, η ίαση, δεν είναι η κατάλληλη για να εξηγήσει το έργο ενός υπαρξιακού ψυχοθεραπευτή. «Εμείς ασχολούμαστε με τα προβλήματα που έχει κληρονομήσει ο άνθρωπος, προβλήματα που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη ύπαρξη. Και δεν πιστεύω ότι κάποιος ασθενής θεραπεύεται. Δεν είναι το ίδιο με το να έχεις πνευμονία. Δεν λύνεις τα προβλήματά σου. Αλλά μαθαίνεις να τα αντιμετωπίζεις καλύτερα. Και εμείς προσπαθούμε να βοηθήσουμε σε αυτό».

Και ο θάνατος; Ποια είναι η άποψή του για το πλέον σημαντικό υπαρξιακό ζήτημα;

«Όταν ξεκίνησα να δουλεύω με ασθενείς που ήταν βαριά άρρωστοι, που είχαν καρκίνο, είχα πολύ άγχος, είχα αρχίσει να βλέπω εφιάλτες, ήταν πραγματικά δύσκολο για μένα. Και τότε άρχισα να σκέφτομαι τη δική μου θεραπεία: είχα κάνει 700 ώρες ψυχανάλυση όταν ήμουν φοιτητής, και συνειδητοποίησα ότι δεν είχα μιλήσει για τον θάνατο. Ήταν συγκλονιστικό ότι για το πλέον σίγουρο αυτό ζήτημα δεν είχα μιλήσει καθόλου στον θεραπευτή μου. Ήταν πολύ κακή θεραπεία αυτή» λέει με πιο σοβαρό ύφος αυτή τη φορά και συνεχίζει: «Τότε αποφάσισα να ξαναρχίσω θεραπεία ο ίδιος. Και άρχισα να βλέπω τον Ρόλο Μέι (σ.σ: ένας από τους πιο γνωστούς ψυχολόγους του 20ου αιώνα, ο οποίος μετέφερε την υπαρξιακή ψυχοθεραπεία από την Ευρώπη στις ΗΠΑ) ο οποίος είχε τη διάθεση να εντρυφήσει σε αυτά τα θέματα. Έπειτα από έναν χρόνο θεραπείας άρχισα να νιώθω καλύτερα και μπορούσα να συνεχίσω τη δουλειά μου με τις ομάδες καρκινοπαθών».

Από τη θεραπευτική μέθοδο του Γιάλομ δεν λείπει η καλλιτεχνική ευαισθησία. Παρόλο που είναι «μουσικά αγράμματος» όπως ομολογεί, λατρεύει την ποίηση, τη δύναμη της οποίας χρησιμοποιεί και στην ψυχοθεραπεία. «Έχω ζητήσει από ασθενείς να μου διαβάσουν ένα ποίημα το οποίο είναι πολύ συγκινητικό και έπειτα μιλάμε γι αυτό. “Τι έχει αυτό το ποίημα που τους συγκινεί τόσο;” τους ρωτώ. Και συνήθως η ποίηση κάνει τους ανθρώπους πιο μαλακούς» υποστηρίζει.

Ούτε όμως μένει αμέτοχος από τις εξελίξεις στην τεχνολογία. «Στην αρχή ήμουν πολύ αντίθετος γιατί έχω βασίσει τόσα πολλά στην οικειότητα μεταξύ του θεραπευτή και του ασθενή, στην συνύπαρξη και των δύο στον ίδιο χώρο. Όμως κάποια στιγμή χρειάστηκε να μιλήσω σε έναν ασθενή μέσω skype, ο οποίος βρισκόταν στην Ισλανδία, σε μία περιοχή 700 μίλια μακριά από τον πιο κοντινό ψυχοθεραπευτή. Και πήγε πολύ καλύτερα απ’ ό, τι περίμενα» επισημαίνει δηλώνοντας την υποστήριξή του και στη νέα τάση σχετικά με την on line συνεδρία. Όπως το πρόγραμμα Talks Face σύμφωνα με το οποίο οι ασθενείς μπορούν να στέλνουν γραπτά μηνύματα στον θεραπευτή έχοντας απεριόριστη πρόσβαση για έναν ολόκληρο μήνα.

«Υπάρχουν κάποια πλεονεκτήματα που ίσως δεν υπάρχουν στην τετ- α-τετ επαφή» θα εξηγήσει σχετικά. «Για παράδειγμα, θεραπευόμενοι έχουν ομολογήσει ότι αποκαλύπτουν περισσότερα πράγματα όταν δεν βλέπουν τον θεραπευτή. Επίσης κάποιοι άνθρωποι αναπτύσσουν μεγαλύτερη οικειότητα: ακόμη και σε μια κρίση πανικού τη νύχτα φερειπείν μπορούν να στείλουν ένα μήνυμα στον θεραπευτή τους. Παρόλο που είναι πιθανόν εκείνος το διαβάσει μερικές ώρες μετά, είναι σημαντικό να μπορεί ο ασθενής να πει αυτά που θέλει τη στιγμή ακριβώς που τα αισθάνεται».

Ελληνική αποθέωση

Είναι γεγονός ότι οι Έλληνες αγκάλιασαν το έργο του Γιάλομ,  όσο κανένας άλλος λαός. Ανά κάτοικο και ανά διαφορετικές γενιές έχουν, πράγματι, πωληθεί περισσότερα βιβλία του στην Ελλάδα από κάθε άλλη χώρα στον κόσμο.

«Γιατί συμβαίνει αυτό;» αναρωτιέται και ο ίδιος φανερώνοντας ότι το ζήτημα τον έχει απασχολήσει. Και συνεχίζει: «Μήπως οι Έλληνες είναι πιο συντονισμένοι με το έργο μου λόγω της σχέσης τους με τη φιλοσοφία; Δεν ξέρω αν ο μέσος Έλληνας είναι περισσότερο εξοικειωμένος με τον Σωκράτη ή τον Επίκουρο ή τον Πλάτωνα από κατοίκους άλλων κρατών. Ίσως. Ίσως να υπάρχει μία φυσική συνέχεια της φιλοσοφικής σκέψης στον λαό».

Σίγουρα πάντως, για τον Γιάλομ ως λαός είμαστε διαφορετικοί σε σχέση με τους Αμερικανούς και ας μην είχε ποτέ κανέναν έλληνα ασθενή. Για να δείξει τη διαφορετική σκέψη και ψυχοσύνθεσή μας ο σπουδαίος ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας, αφηγείται όπως εξάλλου τόσο λατρεύει να κάνει, μια ιστορία. «Θυμάμαι έναν συνάδελφό μου ο οποίος κάποτε δίδασκε Αγγλικά. Ήταν γοητευτικός άνδρας και κάποτε μία όμορφη ελληνίδα μαθήτριά του τού ψιθύρισε στο αυτί : “Σ’ αγαπώ”. Πέρασαν 40-50 χρόνια από τότε, και μια φορά που τον συνάντησα μου εκμυστηρεύτηκε ότι ακόμη σκεφτόταν αυτή την κοπέλα, τον βασάνιζε το ερώτημα “τι θα γινόταν αν είχε παρατήσει τη γυναίκα του”;» αφηγείται ο μοναδικός αυτός συνομιλητής για να καταλήξει με το γνωστό του χιούμορ: «Ήθελα να του πω, ότι όταν εγώ επισκέφθηκα την Ελλάδα 25 γυναίκες μου είπαν “σ’ αγαπώ”. Αλλά ουσιαστικά ήθελα να του εξηγήσω ότι δεν το είπαν με την ίδια έννοια που θα το έλεγαν οι Αμερικανίδες. Πόσοι άνθρωποι στην Αμερική λένε καθημερινά “σ αγαπώ; “. Είναι διαφορετικός ο τρόπος με τον οποίο οι εκφράζονται οι Έλληνες» θα συμπεράνει ο Ίρβιν Γιάλομ λίγο πριν χαιρετήσει το ελληνικό κοινό που τόσο τον αγαπά. Και το οποίο σίγουρα θα σπεύσει από τον Δεκέμβριο σε όλα πια τα σινεμά για να τον απολαύσει στο αφιερωμένο στη ζωή του ντοκιμαντέρ με τις δικές του μαρτυρίες, της συζύγου του και των παιδιών του. 

Έρωτες στα Δωδεκάνησα ΄14

 Τα Εκπαιδευτήρια μας, "ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ" , μαζί με τις εκδόσεις "Βερέττα",  συνδιοργανώνουν μία βραδιά σύγχρονης ερωτικής λογοτεχνίας, παρουσιάζοντας και φέτος το βιβλίο "Έρωτες στα Δωδεκάνησα '14" .

Φυσικά, δε θα μπορούσε ο "Ερωδιός" να λείπει από αυτή την γιορτή. 

Έτσι, το Σάββατο, 22 Νοεμβρίου 2014, στην αίθουσα "Καλλιπάτειρα" των Εκπαιδευτηρίων "ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ", οι φίλου του βιβλίου θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τους νέους συγγραφείς της Δωδεκανήσου, οι οποίοι θα διαβάσουν αποσπάσματα από το έργο τους και θα  συζητήσουν με το κοινό.


Το βιβλίο περιλαμβάνει 23 ερωτικές ιστορίες που διαδραματίζονται στα Δωδεκάνησα,  λογοτέχνες των οποίων είναι: Μαρία Αθανασιάδη, Μαρία Αϊβάζη, Μαργαρίτα Αντιλόχου, Μελίνα Γκρανζάν, Χρύσα Ζανεσή-Αλεξάκη, Παναγιώτα Καντιμοίρη, Αγγελική Κλώπα, Κατερίνα Κουλιούση, Δημήτρης Λαδικός, Ελένη Μανιωράκη, Σμαραγδή Μητροπούλου, Μαρία Μίγκλη, Φερενίκη Μιχαηλίδη, Θεοφάνης Μπογιάνος, Μίκα Ντάκα, Άννα Ορφανού, Φελίσια Παναγιωτάκου, Γιάννης Πετσαλάκης,  Μαρία Στάη, Σπύρος Στογιάννης, Μηνάς Φανίτσας, Ανθούλα Χατζηγεωργίου και Μαίρη Χατζηγιακουμή.

Στην παρουσίαση συμμετέχουν επίσης, η Χορωδία των Εκπαιδευτηρίων «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ»  υπό τη διεύθυνση της Ευανθίας Κρητικού και ο Θεατρικός Όμιλος των Εκπαιδευτηρίων «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ» με τη σκηνοθετική εμψύχωση της Μυρσίνης Λενούδια, εκπαιδευτικού θεάτρου.

Το αναγνωστικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει τους έμπειρους αλλά και τους νέους συγγραφείς που θα διαβάσουν αποσπάσματα από τα διηγήματά τους.

Την εκδήλωση συντονίζει ο συγγραφέας και εκδότης Μάριος Βερέττας