Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

Χριστουγεννιάτικα "Λογικά παιχνίδια" στον "Ερωδιό"

"Παιχνίδι Λογικής": Όταν τα μαθηματικά γίνονται ένα όμορφο κι απολαυστικό παιχνίδι για τους μαθητές! 
Την Πέμπτη, 18 Δεκεμβρίου 2014, πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας το «Παιχνίδι Λογικής», στο οποίο συμμετείχαν οι μαθητές όλων των τάξεων του Δημοτικού καθώς και οι τάξεις του Γυμνασίου. Οι μαθητές χωρισμένοι σε ομάδες και ακολουθώντας κάθε μία τη δική της διαδρομή, πέρασαν από αίθουσες – σταθμούς, προκειμένου να λύσουν μαθηματικούς γρίφους, αινίγματα, τάγκραμ, μαγικά τετράγωνα και προβλήματα λογικής. 






 
Παραδοσιακά ο «Ερωδιός» φιλοξένησε  τα παιχνίδια Λογικής! Οι μαθητές των Εκπαιδευτηρίων "ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ" απόλαυσαν ένα κυνήγι γνώσεων και διαγωνίστηκαν ομαδικά.











Οι βιωματικές δραστηριότητες έχουν στόχο την 
προώθηση της συνεργασίας και της κριτικής  σκέψης των μαθητών καθώς και την ανάπτυξη δεξιοτήτων όπως η παρατήρηση, η έρευνα και η ανακάλυψη!
Το Παιχνίδι Λογικής αποτελεί τα τελευταία χρόνια μια ευχάριστη εμπειρία για τους μαθητές μας, οι οποίοι διασκεδάζουν με την ψυχή τους και βλέπουν με μια πιο «θετική» ματιά τα Μαθηματικά!


Ο "Ερωδιός" εύχεται Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένος ο νέος χρόνος! 

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

"Ερωδιός" και Δημοτική Βιβλιοθήκη Ρόδου: όταν οι βιβλιοθήκες συνεργάζονται



Μια επίσκεψη του Δημοτικού σχολείου των εκπαιδευτηρίων μας στη Δημοτική  Βιβλιοθήκη Ρόδου στάθηκε η αφορμή για  μία σημαντική "συνδιαλλαγή".


Η υπεύθυνη εκπαιδευτικός κ.Χριστοδούλου Ροδάνθη, με απώτερο στόχο την ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας στους μαθητές, επισκέφθηκε με την Έκτη Δημοτικού το φυσικό περιβάλλον των βιβλίων, που δεν είναι άλλο από μια βιβλιοθήκη και συγκεκριμένα τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ρόδου, ώστε να εξοικειωθούν με τον χώρο και τις διαδικασίες μίας άλλης βιβλιοθήκης, όχι τόσο γνώριμης όσο τους είναι ο "Ερωδιός".





Από την άλλη πλευρά, ο κ.Τερνέζης Χρήστος, υπεύθυνος βιβλιοθηκονόμος της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ρόδου, που στεγάζεται στο υπέροχο οίκημα της Ροδιακής έπαυλης, μας φιλοξένησε θερμά, ξεναγώντας μας στον χώρο και μιλώντας μας για τη λειτουργία της βιβλιοθήκης.

Καρπός αυτής της συνάντησης ήταν η γνωριμία του "Ερωδιού" με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ρόδου και η έναρξη της συνεργασίας τους.
Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Ρόδου, ως αρωγός της γνώσης, προσφέρει στον "Ερωδιό", βιβλία τα οποία έχει ήδη στην κατοχή της, εμπλουτίζοντας  έτσι την ευρεία συλλογή του "Ερωδιού".
Από την πλευρά του ο "Ερωδιός" δεσμεύεται ότι, με την πρώτη ευκαιρία θα ανταποδώσει την προσφορά προς τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ρόδου.

Eυχαριστούμε θερμά  τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ρόδου για τη φιλοξενία και τη συνολική προσφορά της στον "Ερωδιό".

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

Σινεμά με τον "Ερωδιό": «Ο Κήπος του Γιάλομ - Φιλοσοφία μιας Ζωής»

Πάμε σινεμά;

Πόσες και πόσες ταινίες δεν έχουν εμπνευστεί από βιβλία! Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τα κλασσικά αριστουργήματα της λογοτεχνίας μέχρι σύγχρονα έργα επιστημονικής φαντασίας, που μετουσιώθηκαν από τα ομώνυμα βιβλία και μας καθήλωσαν και στις κινηματογραφικές οθόνες! 
Φέτος τον Δεκέμβριο, θα απολαύσουμε στον κινηματογράφο, όχι ακριβώς μια μεταφορά ενός βιβλίου, αλλά την αυτοανάλυση και την αυτοβιογραφία του πιο σπουδαίου εν ζωή ψυχοθεραπευτή Ίρβιν Γιάλομ, από τον ίδιο και την σύζυγο του.



Κενρικοί ήρωες είναι ο μετανάστης παντοπώλης πατέρας του, η δύσκολη μητέρα του, η επί 60 χρόνια γυναίκα του Μέριλιν Κοένικ (επίσης συγγραφέαςκαι ακαδημαϊκός) τα τέσσερα παιδιά του, τα εγγόνια του και οι σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα σε όλους αυτούς. Γιος Ρωσο-Εβραίων στην Αμερική του '30 ο Γιάλομ μεγάλωσε σε μια γειτονιά μαύρων στην Ουάσιγκτον.Επειδή εκείνη η περιοχή της πόλης δεν ήταν ασφαλής για υπαίθριο παιχνίδι, πήγαινε συχνά με το ποδήλατο του στη δημόσια βιβλιοθήκη, όπου βυθιζόταν στην ανάγνωση.
Ως εκπαιδευόμενος στο John Hopkins γρήγορα απέρριψε την ψυχανάλυση και τη βιολογική ψυχολογία ως ανεπαρκείς θεωρίες και ξεκίνησε τη φιλοσοφική αναζήτηση του στον τομέα της υπαρξιακής ψυχοθεραπείας. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Stanford της Καλιφόρνια από τη δεκαετία του '60 και συγγραφέας πολλών best seller βιβλίων.






Ο Ιρβιν Γιάλομ 

Ο Ιρβιν Γιάλομ είναι ένας από τους σημαντικότερους ψυχοθεραπευτές και συγγραφείς των ημερών μας – το βιβλίο του, «Οταν Εκλαψε ο Νίτσε», είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα, πολυσυζητημένα συγγράμματα του 20ού αιώνα και ο Γιάλομ ένα από τα δημοφιλέστερα μυαλά του, ο άνθρωπος που έφερε την ψυχαναλυτική θεωρία στο 2000 και την έκανε προσιτή στο ευρύ κοινό. 
Τα βιβλία του έχουν διαβαστεί από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο. Είναι ο συγγραφέας των best sellers «Η Θεραπεία του Σοπενάουερ» , «Στο Ντιβάνι», «Ο Δήμιος του Ερωτα», καθώς και αρκετών κλασικών εκπαιδευτικών βιβλίων και μυθιστορημάτων για τη ψυχοθεραπεία. Το «Οταν Έκλαψε ο Νίτσε» έγινε best seller στη Γερμανία, το Ισραήλ, την Ελλάδα, την Τουρκία, την Ολλανδία, την Αργεντινή και τη Βραζιλία με εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Τα μυθιστορήματα και οι ιστορίες του, που ο ίδιος αποκαλεί «διδακτικές αφηγήσεις», συνδυάζουν την ψυχοθεραπευτική εμπειρία, τη φιλοσοφία και την ιστορική έρευνα με συναρπαστικές ιστορίες με βάθος. Το μήνυμα είναι πάντα το ίδιο: «Αξίζει να προσπαθείς να γνωρίζεις τον εαυτό σου και να προσπαθείς να ξεπεράσεις τα παλιά πρότυπα.»

Με αφορμή την ταινία του " Ο κήπος του Γιάλομ: η φιλοσοφία μίας ζωής", που θα κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 11 Δεκεμβρίου,  ο κορυφαίος ψυχοθεραπευτής συνάντησε το ελληνικό κοινό του μέσω τηλεδιάσκεψης και απάντησε στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων και του κοινού.
Το παρακάτω απόσπασμα προέρχεται από την ηλεκτρονική εφημερίδα Athensvoice, και τη δημοσιογράφο Ηρώ Πογκόη,  η οποία ήταν παρούσα και μας μεταφέρει την μοναδική αυτή συνάντηση.


Do you see me?” είναι η πρώτη κουβέντα του 83χρονου που χαμογελά στην κάμερα με φόντο τον ηλιόλουστο γραφείο του και την πλούσια ξύλινη βιβλιοθήκη του. Το χειροκρότημα καλύπτει τους υπόλοιπους χαιρετισμούς. Και ο πλέον σημαντικός εν ζωή ψυχοθεραπευτής αφήνεται στους δημοσιογράφους οι οποίοι μεταξύ άλλων του θέτουν και τρεις ερωτήσεις του κοινού που είχαν επιλεγεί τις προηγούμενες ημέρες μέσα από τους διαγωνισμούς στα μέσα ενημέρωσης που εκπροσωπούν.
Άραγε, ο πρωταγωνιστής του ντοκιμαντέρ που θα προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες από τις 11 Δεκεμβρίου και στην Ελλάδα (από τη Filmtrade), τι σχέση έχει με το σινεμά; «Μου αρέσει αλλά δεν πηγαίνω πλέον στον κινηματογράφο γιατί υπάρχουν δολοφονίες, πολλά όπλα και πολλές εκρήξεις. Όμως βλέπω DVD» απαντά. «Μου αρέσει ο Γούντι Αλεν, ακόμη και οι κακές ταινίες του. Πιστεύω πως είναι ο ευφυέστερος εν ζωή δημιουργός, με χιούμορ και με πολύ καλή ψυχολογική σκέψη. Κάθε δουλειά του με αγγίζει» σχολιάζει ενώ δεν αμελεί να αναφέρει την προτίμησή του και στα έργα επιστημονικής φαντασίας αλλά όπου υπάρχει σενάριο με ενδιαφέρουσα πλοκή. «Αναζητώ την καλή αφήγηση, τόσο στο δικό μου γράψιμο, όσο και στα άλλα βιβλία, επομένως και στις ταινίες».
Μέσα από την απάντησή του για το σινεμά, ο Γιάλομ έχε όμως ήδη ξεκαθαρίσει ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο της προσωπικότητάς του: την αποστροφή του για τη βία.
«Μεγάλωσα σε μια γειτονιά φτωχή και επικίνδυνη. Φοβόμουν να κυκλοφορώ και περνούσα πολύ χρόνο στη βιβλιοθήκη όπου αισθανόμουν περισσότερη ασφάλεια» όπως θα αναφέρει. «Έχω δουλέψει με φυλακισμένους που έχουν διαπράξει φόνο, παντού βλέπεις βίαιους ανθρώπους, στους δρόμους, στην τηλεόραση, ωστόσο από το θέμα της βίας ήμουν πάντα αποστασιοποιημένος» εξηγεί.
n
Δήμιος του Έρωτα
Αντίθετα με τη βία, η αγάπη είναι ένα θέμα οικείο για τον Ίρβιν Γιάλομ ο οποίος λατρεύει τα λογοπαίγνια: «Υπάρχουν πολλά είδη αγάπης. Μπορούμε να κάνουμε ανατομία στην καρδιά;» ρωτάει ρητορικά.
«Η αγάπη είναι και χημεία και ποίηση» θα αποκριθεί αναλύοντας περαιτέρω τη σχετική ερώτηση που τέθηκε από το κοινό. «Όμως δεν μιλάμε για τον κεραυνοβόλο έρωτα» διευκρινίζει, ένα ρομαντικό είδος αγάπης που εξιτάρει αλλά δεν διαρκεί. «Ο έρωτας είναι πολύ όμορφο συναίσθημα όταν είσαι σχετικά νέος» συνεχίζει και προσθέτει: «Αλλά πέρα από αυτό ίσως δεν είναι ό, τι πιο κατάλληλο, ο άνθρωπος που μπορεί να ερωτευτείς να μην είναι ο καλύτερος σύντροφος για τη ζωή σου».
Τότε, πώς μπορεί να βρει κανείς το κατάλληλο πρόσωπο για μια σχέση με διάρκεια και ενδιαφέρον; «Καταρχήν, πρέπει να βρει ένα ενδιαφέρον άτομο» συνιστά εκείνος που δηλώνει ότι η αγάπη του για τη γυναίκα του, τη Μέριλιν, γίνεται όλο και πιο ισχυρή σε έναν γάμο που μετρά πάνω από 60 χρόνια. Αξίζει επομένως να ακούσει κανείς τη δική του ιστορία αγάπης. «Με τη γυναίκα μου είχαμε κοινά ενδιαφέροντα. Από τα πρώτα μας ραντεβού, από τότε που ήμασταν 15 ετών μιλάγαμε συνεχώς για σπουδαία βιβλία και είχαμε εξαιρετικές συζητήσεις. Έπειτα, όταν εγώ ξεκινούσα την πρακτική μου στην ψυχιατρική, η γυναίκα μου λάμβανε το διδακτορικό της στη συγκριτική γραμματολογία από το Πανεπιστήμιο John Hopkins με θέμα διατριβής τον θάνατο ενός παιδιού στον Κάφκα και στον Καμί. Παρόλο που ήμασταν σε διαφορετικές ειδικότητες, τα πεδία μας συναντήθηκαν, υπήρχαν κοινά στοιχεία και ανταλλάσσαμε απόψεις. Είμαι πολύ τυχερός για την επιλογή μου. Και οι περισσότεροι γάμοι που ξέρω αποτυγχάνουν λόγω λάθους επιλογής».
Τι ειρωνεία να έχουν πάρει διαζύγιο και τα τέσσερα παιδιά του αγαπημένου και τόσο επιτυχημένου ζευγαριού. «Πολλοί με ρωτούν γιατί, όμως ειλικρινά δεν μπορώ να δώσω μια σαφή απάντηση» εξομολογείται ο Γιάλομ για το συγκεκριμένο ζήτημα. Φροντίζει ωστόσο, να τονίσει την ιδιαίτερα καλή σχέση με τους πρώην συζύγους των τριών γιων και της κόρης τους και το πόσο ενωμένη παραμένει η οικογένειά τους.

Στον Γιάλομ δεν αρέσει ιδιαίτερα ο αγγλικός τίτλος του βιογραφικού του ντοκιμαντέρ που (Yalom’s Cure). Γιατί η ακριβής μετάφρασή της λέξης cure, η θεραπεία, η ίαση, δεν είναι η κατάλληλη για να εξηγήσει το έργο ενός υπαρξιακού ψυχοθεραπευτή. «Εμείς ασχολούμαστε με τα προβλήματα που έχει κληρονομήσει ο άνθρωπος, προβλήματα που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη ύπαρξη. Και δεν πιστεύω ότι κάποιος ασθενής θεραπεύεται. Δεν είναι το ίδιο με το να έχεις πνευμονία. Δεν λύνεις τα προβλήματά σου. Αλλά μαθαίνεις να τα αντιμετωπίζεις καλύτερα. Και εμείς προσπαθούμε να βοηθήσουμε σε αυτό».
Και ο θάνατος; Ποια είναι η άποψή του για το πλέον σημαντικό υπαρξιακό ζήτημα;
«Όταν ξεκίνησα να δουλεύω με ασθενείς που ήταν βαριά άρρωστοι, που είχαν καρκίνο, είχα πολύ άγχος, είχα αρχίσει να βλέπω εφιάλτες, ήταν πραγματικά δύσκολο για μένα. Και τότε άρχισα να σκέφτομαι τη δική μου θεραπεία: είχα κάνει 700 ώρες ψυχανάλυση όταν ήμουν φοιτητής, και συνειδητοποίησα ότι δεν είχα μιλήσει για τον θάνατο. Ήταν συγκλονιστικό ότι για το πλέον σίγουρο αυτό ζήτημα δεν είχα μιλήσει καθόλου στον θεραπευτή μου. Ήταν πολύ κακή θεραπεία αυτή» λέει με πιο σοβαρό ύφος αυτή τη φορά και συνεχίζει: «Τότε αποφάσισα να ξαναρχίσω θεραπεία ο ίδιος. Και άρχισα να βλέπω τον Ρόλο Μέι (σ.σ: ένας από τους πιο γνωστούς ψυχολόγους του 20ου αιώνα, ο οποίος μετέφερε την υπαρξιακή ψυχοθεραπεία από την Ευρώπη στις ΗΠΑ) ο οποίος είχε τη διάθεση να εντρυφήσει σε αυτά τα θέματα. Έπειτα από έναν χρόνο θεραπείας άρχισα να νιώθω καλύτερα και μπορούσα να συνεχίσω τη δουλειά μου με τις ομάδες καρκινοπαθών».
Από τη θεραπευτική μέθοδο του Γιάλομ δεν λείπει η καλλιτεχνική ευαισθησία. Παρόλο που είναι «μουσικά αγράμματος» όπως ομολογεί, λατρεύει την ποίηση, τη δύναμη της οποίας χρησιμοποιεί και στην ψυχοθεραπεία. «Έχω ζητήσει από ασθενείς να μου διαβάσουν ένα ποίημα το οποίο είναι πολύ συγκινητικό και έπειτα μιλάμε γι αυτό. “Τι έχει αυτό το ποίημα που τους συγκινεί τόσο;” τους ρωτώ. Και συνήθως η ποίηση κάνει τους ανθρώπους πιο μαλακούς» υποστηρίζει.
Ούτε όμως μένει αμέτοχος από τις εξελίξεις στην τεχνολογία. «Στην αρχή ήμουν πολύ αντίθετος γιατί έχω βασίσει τόσα πολλά στην οικειότητα μεταξύ του θεραπευτή και του ασθενή, στην συνύπαρξη και των δύο στον ίδιο χώρο. Όμως κάποια στιγμή χρειάστηκε να μιλήσω σε έναν ασθενή μέσω skype, ο οποίος βρισκόταν στην Ισλανδία, σε μία περιοχή 700 μίλια μακριά από τον πιο κοντινό ψυχοθεραπευτή. Και πήγε πολύ καλύτερα απ’ ό, τι περίμενα» επισημαίνει δηλώνοντας την υποστήριξή του και στη νέα τάση σχετικά με την on line συνεδρία. Όπως το πρόγραμμα Talks Face σύμφωνα με το οποίο οι ασθενείς μπορούν να στέλνουν γραπτά μηνύματα στον θεραπευτή έχοντας απεριόριστη πρόσβαση για έναν ολόκληρο μήνα.
«Υπάρχουν κάποια πλεονεκτήματα που ίσως δεν υπάρχουν στην τετ- α-τετ επαφή» θα εξηγήσει σχετικά. «Για παράδειγμα, θεραπευόμενοι έχουν ομολογήσει ότι αποκαλύπτουν περισσότερα πράγματα όταν δεν βλέπουν τον θεραπευτή. Επίσης κάποιοι άνθρωποι αναπτύσσουν μεγαλύτερη οικειότητα: ακόμη και σε μια κρίση πανικού τη νύχτα φερειπείν μπορούν να στείλουν ένα μήνυμα στον θεραπευτή τους. Παρόλο που είναι πιθανόν εκείνος το διαβάσει μερικές ώρες μετά, είναι σημαντικό να μπορεί ο ασθενής να πει αυτά που θέλει τη στιγμή ακριβώς που τα αισθάνεται».

Ελληνική αποθέωση
Είναι γεγονός ότι οι Έλληνες αγκάλιασαν το έργο του Γιάλομ,  όσο κανένας άλλος λαός. Ανά κάτοικο και ανά διαφορετικές γενιές έχουν, πράγματι, πωληθεί περισσότερα βιβλία του στην Ελλάδα από κάθε άλλη χώρα στον κόσμο.
«Γιατί συμβαίνει αυτό;» αναρωτιέται και ο ίδιος φανερώνοντας ότι το ζήτημα τον έχει απασχολήσει. Και συνεχίζει: «Μήπως οι Έλληνες είναι πιο συντονισμένοι με το έργο μου λόγω της σχέσης τους με τη φιλοσοφία; Δεν ξέρω αν ο μέσος Έλληνας είναι περισσότερο εξοικειωμένος με τον Σωκράτη ή τον Επίκουρο ή τον Πλάτωνα από κατοίκους άλλων κρατών. Ίσως. Ίσως να υπάρχει μία φυσική συνέχεια της φιλοσοφικής σκέψης στον λαό».
Σίγουρα πάντως, για τον Γιάλομ ως λαός είμαστε διαφορετικοί σε σχέση με τους Αμερικανούς και ας μην είχε ποτέ κανέναν έλληνα ασθενή. Για να δείξει τη διαφορετική σκέψη και ψυχοσύνθεσή μας ο σπουδαίος ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας, αφηγείται όπως εξάλλου τόσο λατρεύει να κάνει, μια ιστορία. «Θυμάμαι έναν συνάδελφό μου ο οποίος κάποτε δίδασκε Αγγλικά. Ήταν γοητευτικός άνδρας και κάποτε μία όμορφη ελληνίδα μαθήτριά του τού ψιθύρισε στο αυτί : “Σ’ αγαπώ”. Πέρασαν 40-50 χρόνια από τότε, και μια φορά που τον συνάντησα μου εκμυστηρεύτηκε ότι ακόμη σκεφτόταν αυτή την κοπέλα, τον βασάνιζε το ερώτημα “τι θα γινόταν αν είχε παρατήσει τη γυναίκα του”;» αφηγείται ο μοναδικός αυτός συνομιλητής για να καταλήξει με το γνωστό του χιούμορ: «Ήθελα να του πω, ότι όταν εγώ επισκέφθηκα την Ελλάδα 25 γυναίκες μου είπαν “σ’ αγαπώ”. Αλλά ουσιαστικά ήθελα να του εξηγήσω ότι δεν το είπαν με την ίδια έννοια που θα το έλεγαν οι Αμερικανίδες. Πόσοι άνθρωποι στην Αμερική λένε καθημερινά “σ αγαπώ; “. Είναι διαφορετικός ο τρόπος με τον οποίο οι εκφράζονται οι Έλληνες» θα συμπεράνει ο Ίρβιν Γιάλομ λίγο πριν χαιρετήσει το ελληνικό κοινό που τόσο τον αγαπά. Και το οποίο σίγουρα θα σπεύσει από τον Δεκέμβριο σε όλα πια τα σινεμά για να τον απολαύσει στο αφιερωμένο στη ζωή του ντοκιμαντέρ με τις δικές του μαρτυρίες, της συζύγου του και των παιδιών του.